2º CAPITULO: EXPEDIENTE X ELECCIÓNS NA USC

Comezamos o día 24 a falarvos neste blog dos enigmaticos acontecementos que sibilinamente se veñen producindo na comunidade universitaria compostelana.
Tras un pequeno silencio de dous días, hoxe cremos oportuno continuar informando destes desacougantes sucesos…

Hoxe capítulo Dous: Abduccións “a esgalla” na USC….. A reitoría nega todo coñecemento….

A USC está a sofrer dende hai tempo un proceso de “alleameanto” ou “alienización”, así, aos poucos, estáse vendo inmersa nun continuo proceso de abduccións….

Abducción da pluralidade, da discrepancia, da crítica, das propostas alternativas…: A Abducción case total do debate, da participación, do interese e a vontade de sermos e sentirnos todos os membros de todos os sectores “arte e parte” na comunidade universitaria; expresarnos e opinar con liberdade sobre a propia USC, os seus fíns, os seus medios, o presente e o futuro…

Abducción soterrada dos propios fins da USC e do seu carácter público, montando “negocietes estranos” na docencia e na investigación: cantidades inxentes de cursos: de especialización, masters, posgraos… uni-emprende, uni-nova, uni-risco… Montando tamén “opacos” entramados na administración e servizos: Unixest, Xescampus, Unidixital, Unitenda. Todo con escaso, por non decir inexistente, control polos órganos da comunidade universitaria e posiblemente con moito rendemento para algúns, pero ningún para a nosa universidade pública….

Abducción da transparencia na xestión, especialmente na económica e na de PAS. Abducindo a información necesaria sobre as causas da débeda da USC para poder afrontar a súa solución con garantías e abducindo, nun tirar para adiante sen sentido, postos de traballo da RPT de PAS aínda hoxe non recuperados na súa totalidade e iso por que se viron obrigados a facelo pola “calamidade” dos seus propios erros….

Non te perdas nos proximos días os seguintes capitulos desta interesante investigación levada adiante por A TRABE coa colaboración especial dos especiais axentes de “casos especiais” ou “expedientes X”, Fox Mulder e Dona Dana Scully…

Segue atento día a día este blog, porque xa sabes… A verdade está alá fóra…. (Truth is out there)…

Liña A Trabe - USCTour

Primeira Parada: Campus de Lugo

Percorrido: Lugo-Compostela- Claustro da USC

ESTES SON OS TRES PRIMEIROS PASAXEIROS QUE SE SUBEN Á LIÑA A TRABE:

1. Soledad Díaz Gay, compañeira contratada na quenda de tarde na Conserxería da Facultade de Humanidades, e que é a primeira vez que participa nas eleccións ao Claustro
2. Lucía Medina Navarro, compañeira que traballa pelexando cos aparellos dos Servizos Xerais de Investigación, e que xa é unha profesional no Claustro (3º vez que se presenta). Tamén foi membro da Xunta de Goberno, e
3. Luis Vila Arias, xa bastante coñecido na USC por representarnos tanto no Claustro e Consello de Goberno como na Xunta de Persoal dende hai 4 anos, ademais de facilitarnos o Intercambio de vacacións con outras universidades

28/04/2006

Pola parte que nos toca,

Como cidadás e cidadáns que queremos que a investigación redunde no desenvolvemento integral do país, que sabemos que a Universidade Pública é o único garante de que as posibilidades de estudar dos nosos fillos non dependan da nosa renda e que a mellor Educación Superior estea ao alcance de todos e todas. Por que temos o convencemento de que a Educación é o medio máis potente para superar a miseria e a exclusión que segue afectando ás tres cuartas partes da poboación mundial, e nós, compañeiros e compañeiras, non estamos a salvo.

O actual proceso de converxencia europea en torno a un Espacio Europeo de Educación Superior estase pretendendo conducir polas políticas do Acordo Xeral sobre o Comercio de Servizos (AXCS), acordo que se proxecta nunha serie de declaracións e de disposicións legais ata chegar á Lei Orgánica de Universidades (LOU). Lei que o actual goberno, a pesar de apuntarse á contra no seu momento, non parece disposto a cambiar máis ca, se se dá o caso, moi superficialmente e nas cuestións que lles resultan incomodas ao PDI, especialmente no que se refire á promoción. O cambio nos distintos gobernos parece que sitúan no prioritario as políticas de I+D e pode que suavicen algo o estrangulamento financeiro pero, tanto eles como as propias universidades, manteñen un silencio clamoroso sobre os aspectos que teñen que ver coas distintas formas de mercantilización da Universidade.

Se miramos a documentación producida pola USC nos últimos anos, as súas mensaxes, e reparamos na linguaxe do seu discurso: a forma e a frecuencia con que aparece a palabra calidade asociada unicamente á imaxe, ao marquétin: a universidade emprendedora, a captación de recursos das empresas, a Universidade coma unha empresa, a rendibilidade económica, o coñecemento coma un produto susceptible de comercializarse ben como patentes (investigación) ou como cursos (educación), os estudiantes considerados e tratados como clientes, etc., darémonos conta de que o proxecto de universidade non responde ao tipo de educación superior pública que require o desenvolvemento integral do país, en todas as súas expresións. Se teñen algun modelo, este responde á formación que require o mercado para mellorar o rendemento do capital.

Cando os PAS montabamos a Coordinadora e berrabamos o noso manifesto buscando a complicidade da sociedade, o goberno da USC creaba interferencias para que non se oíra e os que non eran goberno, salvo contadas e honrosas excepcións, debilitaban o noso berro co seu silencio.

Nós pensamos que é hora da inflexión, dun goberno capaz de mobilizar á Comunidade Universitaria para cambear moitas inercias e poñer a defensa da Universidade Pública no centro do debate e no cerne do seu programa de goberno.

27/04/2006

Pola parte que nos toca
Como traballadores da Administración Pública temos a responsabilidade de que a prestación de servizos aos usuarios sexa a mellor posible, ademais da responsabilidade de tipo deontolóxico, a necesidade de prestixiar o Servizo Público. Tamén por iso somos moi críticos coas políticas de PAS dos últimos equipos reitorales que contribuíron moi eficazmente á desmotivación e á perda de confianza na propia institución por parte dos traballadores, sen embargo esto non nos libra da nosa responsabilidade, cumprindo co noso traballo asegurando que os usuarios teñan sempre o servizo que demandan e esixindo aos responsables os medios e as políticas axeitadas. A TRABE ademais de pedirvos o voto para seguir sendo a voz do PAS no Claustro como fomos nestes anos, ata o punto de ser a voz crítica e emendante máis presente nun Claustro de asentidores, tamén vos pide este compromiso e esta atitude en cada posto de traballo.

26/04/06 PASO A PASO CON CONVICCIÓN

Hai 16 anos propoñíamos: que che medre... a túa forza no claustro con CAPAS (Candidatura Aberta do PAS), hai 12 anos, xa como A TRABE, poñiámonos “a pe de obra”, hai 8 anos “Espiamos o esforzo” e hai 4 anos reincidiamos na idea do esforzo e da participación propoñendo un proxecto para ser “arte e parte”, sempre “PASO a PASO con convicción”

Como é sabido o PAS non foi arte e parte a pesar da nosa vontade de selo, e tendo en conta a política que fixo este equipo reitoral todo o PAS comprenderá que nós non tivemos, arte nin parte, máis ben fomos obxecto de tocamento nas partes.
Foron catro anos de desgoberno que contribuíron ao avance no proceso de mercantilización da Universidade Pública. Alguén calificou a este equipo de Goberno como “O goberno medusa” pois careceu da columna vertebral dunha política coherente. A situación financeira acadou límites catastróficos, mentres, o discurso político combina a palabra calidade cunha ampla fraseoloxía e UNIXEST, como alguen dicía na lista da TRABE, “medra coma un poliño de cuco nun niño de Paporroibo”.

Poderiamos facer un relatorio amplísimo sobre a xestión e concretamente sobre a xestión de PAS deste equipo e dos anteriores de Darío Villanueva, de como incumpliron ata o mandato estatutario de aprobar o Regulamento de PAS, de como mantiveron unhas relacións laborais torpes e sectarias, de como foron destruíndo todos os garantes dunha xestión transparente e non arbitraria, de como efectivamente cometeron e están cometendo arbitrariedades e incluso ilegalidades, como viñeron a demostrar varias sentencias, de como fixeron recaer no PAS o seu Plan de Equilibrio Económico e Financeiro (PEEF) mentres gastaban o equivalente en prebendas e deixaban os seus apoios a salvo. Poderiamos encher páxinas con todo isto, mais aínda así temos que dicir que non é a única, atrevemonos a dicir que nin a máis importante, razón que nos leva a ser críticos e a considerar que...

Pola parte que nos toca...

Non podemos confiar, a día de hoxe, nas alternativas que se nos presentan nestas eleccións a Reitor.

EXPEDIENTE X - Dez de maio de 2006 - ELECCIÓNS NA USC

Cincocentos anos evoluíndo cos avatares da historia
1978: recuperamos a democracia.
Anos 80: Apróbase a LRU , as universidades intentan adaptarse aos novos tempos democráticos . Con moitas eivas e imperfeccións. Pero mellor iso que nada.

A USC “ferve”, está viva con gran participación de todos os sectores e un intenso debate no que prevalece a idea dunha maioría progresista defensora do seu carácter público. Elíxense os primeiros Claustros democráticos, os seus membros elixen ao reitor. Xeránse grandes expectativas e ilusións sobre o seu futuro e a súa utilidade social, pero...

A Universidade é un ente vivo que medra influenciado pola terra e o clima no que se asenta. Non é un ente alleo á realidade. As circunstancias políticas e sociais condicionan o seu desenvolvemento.

Van alá 24 anos e seis procesos electorais.... A nosa sociedade estivo gobernada nos últimos anos pola dereita tanto a nivel autonómico coma estatal e viuse envolta nos cambios que esta trouxo deixándose mergullar nunha vaga de dereitización, desregulación e desvalorización dos servizos públicos no camiño da mercantilización total da sociedade e por suposto tamén da educación...

Os equipos reitorais da USC, especialmente nos últimos doce anos, cunha clara alianza da PUP (teórica plataforma progresista) e CU (a plataforma da dereita universitaria), entraron de cheo nese perigoso camiño. Oito anos de gobernos “triunfais” e da “excelencia” de Darío Villanueva, adicados íntegramente á imaxe e á parafernalia nos medios de comunicación. Todo foi fasto nefasto que conseguiron elevar á USC ás máis altas cimas da “miseria” económica. Catro anos de goberno de Barro, adicados a tapar esta desfeita, sen darlle solución e afondando aínda máis na falta de transparencia, participación e debate. Seguindo fielmente as instruccións da Xunta do PP e de don Manuel e facéndonos pagar o “pato” á comunidade universitaria e á sociedade galega.

Nestes momento atopámonos ás portas da SÉTIMA CONVOCATORIA electoral (a piques de suspender?). O dez de maio a USC examínase novamente pero.... ten os deberes feitos?

Foi quen de cumprir as expectativas xeneradas como Universidade pública galega?

Cal foi o camiño percorrido? Cales as ilusións, as esperanzas e os proxectos que se perderon nel? U-la participación, debate, “democracia universitaria”?

Acrescentouse ou mermou o seu carácter público?

Son as UNIS (xest, risco, emprende,dixital, tenda ....) parte do problema ou da solución?

Son moitas preguntas sen resposta e por iso iniciamos este blog para coa experimentada axuda de Fox “raposo” Mulder e Dona Dana Scully intentar no decorrer destes días de campaña, PASo a PASo con convicción, ir desentrañando este enigmático expediente Xis.

Para iso esperamos poder contar coa vosa inestimable axuda, para seguir enfrentándonos a esta conspiración contra a Universidade Pública.

PARTICIPA diariamente nesta investigación. Achéganos as probas, comentarios e propostas que consideres oportunas.

PASO A PASO con convicción

“Contra o pesimismo da razón, optimismo da vontade”

A cita de Gramsci ilustra magnificamente a nosa firme vontade de loita fronte á crúa realidade que se nos presenta, as nosas conviccións mantéñennos no PASO a PASO conscientes de que isto é unha carreira de fondo con percorrido de por vida.

A TRABE é unha agrupación de PAS que foi construíndo a súa identidade desde que o marco xurídico da LRU auspiciou as primeiras eleccións aos organos de representación nesta democracia estamental na que o PAS ten unha representación cuantitativamente pequena, nos últimos 12 anos identificámonos como “A TRABE”.

Trátase dun espazo sectorial de diálogo e convivencia do nacionalismo con vocación integradora, estamos convencidos de que a síntese colectiva é posible unicamente como resultado dun proceso no que democracia e participación constitúan un binomio indivisible, pois unha sen a outra non son posibles. Sabemos que, como calquera organismo vivo, estamos expostos a múltiples elementos que agreden e erosionan a convivencia democrática e nós non nos consideramos inmunes, mais, con doses preventivas de respecto, crítica e coherencia, imos mantendo a saúde sen recorrer ás pócimas de Warren Sánchez.

Hai 16 anos propoñíamos: que che medre... a túa forza no claustro con CAPAS (Candidatura Aberta do PAS), hai 12 anos, xa como A TRABE, poñiámonos “a pe de obra”, hai 8 anos “Espiamos o esforzo” e hai 4 anos reincidiamos na idea do esforzo e da participación propoñendo un proxecto para ser “arte e parte”, sempre “PASO a PASO con convicción”

Como é sabido o PAS non foi arte e parte a pesar da nosa vontade de selo, e tendo en conta a política que fixo este equipo reitoral todo o PAS comprenderá que nós non tivemos, arte nin parte, máis ben fomos obxecto de tocamento nas partes.
Foron catro anos de desgoberno que contribuíron ao avance no proceso de mercantilización da Universidade Pública. Alguén calificou a este equipo de Goberno como “O goberno medusa” pois careceu da columna vertebral dunha política coherente. A situación financeira acadou límites catastróficos, mentres, o discurso político combina a palabra calidade cunha ampla fraseoloxía e UNIXEST, como alguen dicía na lista da TRABE, “medra coma un poliño de cuco nun niño de Paporroibo”.

Poderiamos facer un relatorio amplísimo sobre a xestión e concretamente sobre a xestión de PAS deste equipo e dos anteriores de Darío Villanueva, de como incumpliron ata o mandato estatutario de aprobar o Regulamento de PAS, de como mantiveron unhas relacións laborais torpes e sectarias, de como foron destruíndo todos os garantes dunha xestión transparente e non arbitraria, de como efectivamente cometeron e están cometendo arbitrariedades e incluso ilegalidades, como viñeron a demostrar varias sentencias, de como fixeron recaer no PAS o seu Plan de Equilibrio Económico e Financeiro (PEEF) mentres gastaban o equivalente en prebendas e deixaban os seus apoios a salvo. Poderiamos encher páxinas con todo isto, mais aínda así temos que dicir que non é a única, atrevemonos a dicir que nin a máis importante, razón que nos leva a ser críticos e a considerar que pola parte que nos toca non podemos confiar, a día de hoxe, nas alternativas que se nos presentan nestas eleccións a Reitor.

Pola parte que nos toca, como cidadás e cidadáns que queremos que a investigación redunde no desenvolvemento integral do país, que sabemos que a Universidade Pública é o único garante de que as posibilidades de estudar dos nosos fillos non dependan da nosa renda e que a mellor Educación Superior estea ao alcance de todos e todas. Por que temos o convencemento de que a Educación é o medio máis potente para superar a miseria e a exclusión que segue afectando ás tres cuartas partes da poboación mundial, e nós, compañeiros e compañeiras, non estamos a salvo.

A chamada Globalización ou Mundialización vai proxectando a súa sombra desde os distintos gobernos, en maior ou menor medida dependendo da súa cor, desde a Comisión Europea, desde organismos internacionais como: a Organización Mundial de Comercio (OMC), o Banco Mundial (BM) ou o Fondo Monetario Internacional (FMI), coa intención decidida de aplicar políticas de mercantilización da educación, especialmente da superior.

O actual proceso de converxencia europea en torno a un Espacio Europeo de Educación Superior estase pretendendo conducir polas políticas do Acordo Xeral sobre o Comercio de Servizos (AXCS), acordo que se proxecta nunha serie de declaracións e de disposicións legais ata chegar á Lei Orgánica de Universidades (LOU). Lei que o actual goberno, a pesar de apuntarse á contra no seu momento, non parece disposto a cambiar máis ca, se se dá o caso, moi superficialmente e nas cuestións que lles resultan incomodas ao PDI, especialmente no que se refire á promoción. O cambio nos distintos gobernos parece que sitúan no prioritario as políticas de I+D e pode que suavicen algo o estrangulamento financeiro pero, tanto eles como as propias universidades, manteñen un silencio clamoroso sobre os aspectos que teñen que ver coas distintas formas de mercantilización da Universidade.

Se miramos a documentación producida pola USC nos últimos anos, as súas mensaxes, e reparamos na linguaxe do seu discurso: a forma e a frecuencia con que aparece a palabra calidade asociada unicamente á imaxe, ao marquétin: a universidade emprendedora, a captación de recursos das empresas, a Universidade coma unha empresa, a rendibilidade económica, o coñecemento coma un produto susceptible de comercializarse ben como patentes (investigación) ou como cursos (educación), os estudiantes considerados e tratados como clientes, etc., darémonos conta de que o proxecto de universidade non responde ao tipo de educación superior pública que require o desenvolvemento integral do país, en todas as súas expresións. Se teñen algun modelo, este responde á formación que require o mercado para mellorar o rendemento do capital.

Cando os PAS montabamos a Coordinadora e berrabamos o noso manifesto buscando a complicidade da sociedade, o goberno da USC creaba interferencias para que non se oíra e os que non eran goberno, salvo contadas e honrosas excepcións, debilitaban o noso berro co seu silencio.

Nós pensamos que é hora da inflexión, dun goberno capaz de mobilizar á Comunidade Universitaria para cambear moitas inercias e poñer a defensa da Universidade Pública no centro do debate e no cerne do seu programa de goberno.
Pola parte que nos toca, como traballadores da Administración Pública temos a responsabilidade de que a prestación de servizos aos usuarios sexa a mellor posible, ademais da responsabilidade de tipo deontolóxico, a necesidade de prestixiar o Servizo Público. Tamén por iso somos moi críticos coas políticas de PAS dos últimos equipos reitorales que contribuíron moi eficazmente á desmotivación e á perda de confianza na propia institución por parte dos traballadores, sen embargo esto non nos libra da nosa responsabilidade, cumprindo co noso traballo asegurando que os usuarios teñan sempre o servizo que demandan e esixindo aos responsables os medios e as políticas axeitadas. A TRABE ademais de pedirvos o voto para seguir sendo a voz do PAS no Claustro como fomos nestes anos, ata o punto de ser a voz crítica e emendante máis presente nun Claustro de asentidores, tamén vos pide este compromiso e esta atitude en cada posto de traballo.

Pola parte que nos toca como PAS, temos que convencernos das nosas forzas. A nosa nimia representación numérica é de 24 claustrais dos 300 que compoñen o Claustro, (se se deciden a modificar a LOU pelexaremos unha vez máis por conseguir un número máis acorde coa representación real do PAS). Sen embargo temos que saber que a nosa forza ven máis do que representamos como sector e da nosa capacidade de organizármonos. Sempre fomos unha voz que se fixo oir e conseguimos que tivera un peso máis cualitativo ca cuantitativo. Faranos fortes saber que a Universidade sen nós non funciona, ou dito máis en positivo, nós somos imprescindibles para que a Universidade funcione. Calquera goberno da universidade sabe que sen contar co PAS non pode gobernar, o problema é que gobernar non sexa o que máis lle importe. En conclusión, estamos dispostos porque o consideramos a nosa obriga a cooperar e a poñer toda a nosa capacidade profesional para mellorar os servizos pero queremos deixar claro que políticamente denunciaremos e confrontaremos coas políticas colaboracionistas e favorecedoras da mercantilización e as privatizacións na USC.

Pola parte que nos toca como “A TRABE”, Explicamos o noso programa con propostas para a xestión e para os servizos pero tamén para a docencia e para a investigación, fieis á nosa tradición de participar pensando a Universidade no seu conxunto e reiteramos o compromiso de defender ese programa alí onde teñamos representación e onde teñamos oportunidade de facer oir a nosa voz. A TRABE, unha vez máis, pídevos o voso apoio. Pídevos o VOTO pero tamén a participación, as suxestións, as críticas e o compromiso cos servizos, coa USC e, en definitiva coa sociedade.

¡VOTA A TRABE!



Candidatos a Reitor:

É o actual reitor, o responsable máximo dos últimos catro anos dun goberno universitario nos que vivimos abocados a combatir casi día a dia as súas decisións políticas: lembramos o Plan de PAS (a poítica de PAS en xeral); o non-xerente (tres anos en non-funcións); o caso da cuñadísima; os máis de 50 millóns de Euros de déficit; os esbozos de contabilidade creativa para disimulalos; a cobardía política frente ao goberno do partido popular e o seu estrangulamento financieiro sistemático e paulatino da USC; o PEEF para facer pagar aos de sempre a conversión do déficit en débeda; a fragmentación e mercantilización da USC ofrecida como golosina que xa paladean desde Universia as duplas Botín-Banco de Santander e Bill Gates-Microsoft, por exemplo; a calidade como lema valeiro e a universidade emprendedora como lema que empuxa a buscar no mercado á solución as penurias financeiras da universidade pública; Agís e o caso Elías como paradigma da prepotencia; etc, etc, etc.

É unha candidatura na que converxen todas as plataformas de PDI que existian ata agora (dereita, nacionalistas e progresistas, goberno e oposición, un revolto de difícil dixestión). Desde A Trabe sempre consideramos determinante definirse respecto dun modelo de universidade e desta acumulación de alternativas non é posible atisbar o modelo resultante. Artellada ademais baixo un candidato comprometido, como xa dixemos co pasado inmediato, non nos transmite credibilidade.

Juan Casares, aspirante a reitor, encabeza unha candidatura que inevitablemente está destinada a artellarse, ao menos neste momento, sobre o descontento e o cabreo como amalgama de coesión, lexítimo, pero non somos capaces de acreditar que se poda erguer un proxecto con garantías de viabilidade. O tempo encargarase de resolver esta cuestión, pero o único certo a día de hoxe é que configuran un proxecto que non coñecemos e do que non temos referencias suficientes para contrastalo.

Non ter participado nos gobernos recentes da USC líbraos, aos nosos ollos, de ter perdido a credibilidade para gobernar, pero a súa ausencia tamén como oposición activa durante todos estos anos failles carecer do bagaxe necesario para dotar ao seu proxecto da outra credibilidade política que tamén se reclama nestes casos. É como dicir que son descoñecidos políticos na USC, e aínda que esto non descalifica por si, apoialos desde o descoñecemento casi total no que hoxe nos atopamos seria pedirlle aos compañeiros e compañeiras do PAS que entregaran un cheque en branco, algo que en coherencia coa nosa traxectoria e as nosas conviccións non podemos facer. A Trabe non asina, nen endosa, cheques en branco.

Por todo o dito, consideramos que o PAS non pode votar a níngun dos candidatos e como, por limitacións legais, non podemos presentar un candidato a Reitor, mais ca de forma simbólica, a nosa opción é: ¡VOTO EN BRANCO!. Participativo, activo, crítico, e a ser posible, coa vosa decisión, maioritario no colectivo PAS...

Para as eleccións ao Claustro: Como cidadáns e cidadás, Como traballadores da Administración Pública e como PAS, pola parte que nos toca e por as partes que nos tocan, para o Claustro:

¡VOTA A TRABE!